و این هم یک قطعه شعر:
|
|
| چگونه شاعری کنم در این هوایه بی کسی..... |
|
سلام: و این هم یک قطعه شعر: باز برف بی ترانهشروعی دیگر استآغاز عشق با بار و بند یک سفرپیوند خورده استو اینجا آسمان از عمق پیدا شددیده آیا گره ای خواهد خورددر حدودی که افسانه عشقدر نفس جاری دلها باشددل من گاه در اندیشهکه از راز معانی گیردو به احساس سخن تازه کندمرگ در محور زیستگاهبه نهایت پیوستو به عشق هم نرسیدباز میگویم نهچه جوابی کوتاه لیک گستردهدر خم افتاده گردر خیابان صداقتکوچه مهر وعطوفتبرف غم می باریدکودکی زیر نگاه برفهابا بغض گفت:باز برف بی ترانه
عاقبت من به خدایم گفتمسهرهء خونین بال را دریاباشک از چشم یتیمیپشت یک پنجره ء بستهبه آرامی ریختباز برف می باریدباز برف می بارید |